Herşey o gün başlamıştı...

Sıradan bir arkadaş buluşmasıydı uzunca bir süre görememiştim seni yıllar olmuştu gözlerine bakmayalı içimde kalan bir çocukluk aşkımdın sadece ta ki o güne kadar.
O gün başlamıştı işte herşey zamansız bir fırtına kopmuştu yüreğimde...
Anlamadığım çözemediğim ve hiçbir zaman çözemeyeceğim duyguların esiri olmuştum yıllar sonra gözlerine baktığımda...
Kalp atışlarımda ki ritimler sanki bozulmuştu heyecandan ben daha önce hiç böyle olmamıştım...
Sen belki farkında değildin ama o gün gözlerimi gözlerinden alamamıştım.
Mantığım buna karşı çıkıyordu dost dediğim bir insana karşı böyle şeyler hissedemezdim.
Mantığımın karşı çıktığı ama yüreğimin vazgeçemediği birşeydi bu...
Ve yüreğimin mantığımı yenmesi ile başlamıştı bu aşk...
Artık yaşadığım her saniyede aldığım her nefeste sen vardın benim için bir an olsun aklımda çıkmıyordun.
Bir insan nefes almayı unutabilir mi ?
İşte sen benim nefesim gibiydin seni unutursam ölürdüm ben...

Bu yazıyı bir sene sonra yazıyorum o buluşmanın üzerinden yaklaşık bir sene geçti ve hala aynı şeyleri hissediyorum.

Belki çok yanlıştı düşündüklerim bunu yapmamam lazımdı mantıksız birşeydi belki ama hiçbir aşkın içinde mantık yoktur.

Tarifsizdi o an yaşadıklarım masalda gibiydim gözlerimi gözlerinden alamıyor içinde kayboluyordum resmen senden başkası orda en ufak dikkatimi çekmiyordu...

Acaba hiç düşünmedin mi orda o sokak satıcısının zorlada olsa sattığı o gülü o kadar arkadaşım varken neden sana verdim bunu düşünüp düşünmediğini çok merak ediyorum...

Velhasıl kelam bir senedir her sözümde şiirimde bir tek sen varsın...

Şair adam yüzlerce şiirde yüzlerce kişiyi anlatmaz

Şair adam yüzlerce şiirde tek bir prensesi anlatır...

İşte sana yazılmış ama okunmamış yüzlerce mısralarım var benim...

Şiirlerimde sen vardın sözlerimde sen vardın dinlediğim şarkılarda sen vardın yüreğimin en derin en gizli yerinde sen vardın...
İnanamıyordum kendime ben bir anda böyle bir tutkuya böyle bir aşka nasıl kapılmıştım...
Ben bu aşkla yanıp tutuşurken sevdiğin müzikleri dinleyip sevdiğin filmleri seyrederken seni yaşıyordum resmen seni yüreğimde yaşatıyordum...
Ve bu aşkın en kötü yanı bütün bu yaşadıklarımdan senin hiç bir zaman haberin olmadı...
Belki de hiç bir zaman olmayacak haberin seni uzak bir şehirde seven bir aşığın olduğundan...
Belki pişman olacağım karşına çıkmadığımdan...
Belki bir gün döneceğim karşına çıkıp haykıracağım delicesine..
Seni seviyorum diye
Belki bir cevap olarak sağlam bir tokat yiyeceğim
Belki o olan dostluğumuzda bitecek
Ama ben seni seveceğim...
Sen bunu bilsende bilmesende...
Herşey o gün başlamıştı o buluşmada ve herşey o an başlamıştı o sokak satıcısını zorla sattığı o gülü sana uzattığım anda gözlerine baktığımda...
Neyse şairin de dediği gibi
Uzun uzun anlatılmaz tek bildiğim sen aşksın...